wprawiać się

См. также в других словарях:

• wprawiać się – wprawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabywać wprawy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wprawił się w rozwiązywaniu zadań. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzić się do jakiegoś stanu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wprawiać – wprawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w ruch {{/stl 13}}{{stl 7}} spowodować, że coś zacznie działać, poruszać się, pracować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprawnym ruchem wprawił w ruch maszynę. Wiatr wprawił w ruch skrzydła wiatraka. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wciągać się – wciągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytając się czegoś, podciągając się, docierać gdzieś wyżej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wciągnąć się na szczyt. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zaprawiać się – zaprawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabierać sprawności, wprawy w czymś; wprawiać się, wdrażać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaprawiać się do ciężkiej pracy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przyuczać się – przyuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykształcać w sobie jakąś umiejętność, jakiś nawyk; wprawiać się, wdrażać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyuczyć się do nowych obowiązków, do wczesnego wstawania. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozbawiać się – rozbawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wprawiać się czymś w dobry nastrój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Goście rozbawili się na imieninach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ćwiczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wprawiać się, doskonalić się w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ćwiczyć się w szermierce, w pisaniu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wprawić — dk VIa, wprawićwię, wprawićwisz, wpraw, wprawićwił, wprawićwiony wprawiać ndk I, wprawićam, wprawićasz, wprawićają, wprawićaj, wprawićał, wprawićany 1. «umocować, osadzić coś w czymś, obsadzić w ramę, w oprawę» Wprawić oczko do pierścionka.… …   Słownik języka polskiego

• kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …   Słownik języka polskiego

• krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… …   Słownik frazeologiczny

• uczyć — ndk VIb, uczę, uczysz, ucz, uczył, uczony 1. «przekazywać komuś określone wiadomości, wiedzę, umiejętności; udzielać nauki; wdrażać, wprawiać kogoś w coś, ćwiczyć w czymś, przyuczać, przyzwyczajać do czegoś, pouczać o czymś; być nauczycielem… …   Słownik języka polskiego